"Panie, dobrze, że tu jesteśmy..."(Mt 17,4)

 

Jak dobrze jest móc być sam na sam z Bogiem. Odczuć tak dogłębnie Bożą obecność, ujrzeć Jego chwałę, cieszyć się Jego bliskością. Tak inaczej wygląda wtedy świat oglądany przez pryzmat Boga, człowiek ma poczucie głębokiej więzi z Bogiem. Rodzi się chęć odpowiedzi na Bożą Miłość do nas, podejmuje się jakieś konkretne postanowienia. Szkoda, że ta chwila trwa tak krótko. Kiedyś trzeba zejść z góry, wrócić do codzienności życia i przekonać się, że to wcale nie jest tak łatwo, jak tam się na górze wydawało, że już nie ma poczucia Bożej bliskości a realizacja celu wydaje się niemożliwa do osiągnięcia. Wtedy pomagają wspomnienia tamtych chwil, chociaż wkradają się wątpliwości, czy to naprawdę miało miejsce, takie niesamowite spotkanie z Bogiem? Tak chciałoby się usłyszeć jeszcze raz głos Jezusa: "Nie lękaj się"