"Polecił ludowi usiąść na ziemi, wziął siedem chlebów i ryby i odmówiwszy dziękczynienie, połamał, dawał uczniom, uczniowie zaś tłumom" (Mt 15, 35 - 36)

Z tego fragmentu Ewangelii i z historii narodu wybranego możemy wyciągnąć mylny wniosek, że Pan Bóg ma obowiązek troszczyć się o to, abyśmy mieli co jeść. Stąd to może często taka postawa wielu, że nie muszą nic robić, tylko liczyć na "mannę z nieba".

A tymczasem Jezus wyraźnie mówi, że karmi tych, którzy trwają przy Nim, których hierarchia wartości wskazuje, że Bóg jest u nich na pierwszym miejscu, a sprawy materialne schodzą na dalszy plan. Tych, którzy codziennie z ufnością powtarzają "Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj...."