Niechaj każda rodzina dojrzewa w Twej łaski ogrodzie,

Niech nie niszczy jej kryzys, gdy gaśnie miłości w niej żar.

Niechaj jedność małżeńska rozbłyska w harmonii i zgodzie,

By przetrwało przymierze związane przez serc dwojga dar.

Niechaj żadnej rodzinie nie grozi tułaczka bez domu,

Niech nie mąci ogniska wspólnoty ktoś obcy czy wróg,

Niechaj żywej nadziei nie braknie w rodzinie nikomu,

Niech prowadzi rodzinę ku jutru najlepszą wśród dróg.

Niech rodzina zaczerpnie moc Ducha przez dar Boskich rąk,

Niech się wzniesie ku niebu dziękczynnie ojcowski gest rąk,

Serca matek, dobroci niebiańskiej niech zdobi wciąż kwiat,

Niech się młodzi nauczą miłości, co stwarza ten świat.

Na rodziny niech spłyną potoki Twych łask,

Swoim sercem ojcowskim otocz i nas.

Niechaj miarą miłości zostanie miłować bez miary,

Niech wzajemne przebaczam pogodzi nim noc ześle sen.

Niechaj dzieci już z łona zaczerpną sens życia i wiary,

Niechaj wszyscy się uczą dar serca rozdzielać i chleb.

Niechaj zdrada nie krzywdzi wspólnoty małżonków i dzieci

I niech zazdrość nie niszczy miłości co gra w jeden ton.

Niechaj gwiazda nadziei nad nimi wciąż błyszczy i świeci,

Niech je wiedzie przez szarą codzienność gdzie lśni Boga tron.