Jak straszną namiętnością jest zazdrość! Jest w tym grzechu dużo podłości, zdziczenia i ukrytej przewrotności czy wiarołomstwa. Niech człowiek zazdrosny powie, dlaczego się złości, że sąsiadowi wszystko układa się pomyślnie? Przecież to czyjeś szczęście w niczym mu nie szkodzi.

Grzech zazdrości jest złośliwą radością z tego, że bliźni doznaje niepowodzenia czy jakiegokolwiek nieszczęścia. A czy może być zaślepienie większe i bardziej smutne niż to, które polega na zamartwianiu się szczęściem współbraci a cieszeniu się ich niepowodzeniem?

Zazdrośnikowi każdy znak dobroci Boga względem bliźniego przeszywa serce smutkiem i jak ostry grot wewnętrznie go zabija.

Grzech zazdrości jest bardzo niebezpieczny, bo często ukrywa się pod płaszczykiem cnoty i przyjaźni.

Nie dopuszczajcie do swoich serc przeklętego grzechu zazdrości, bo gdyby zapuścił on w was korzenie, stalibyście się bardzo nieszczęśliwi.

Grzech zazdrości jest bardzo rozpowszechniony w świecie. Ogarnia wszystkich i wszystko. A jednak ludzie nie chcą go w sobie dostrzegać, tym bardziej nie chcą się z niego poprawić.

Św. Jan Maria Vianney