"Jezus więc wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym; podobnie uczynił z rybami, rozdając tyle, ile kto chciał" (J 6,11)

Czytałam niedawno opis cudownego rozmnożenia chleba, ujęty w formę wspomnień apostoła Andrzeja. Była tam ukazana scena, gdzie Jezus prosząc uczniów o pomoc w rozdawaniu pożywienia, dał im do ręki tylko po jednym kawałku chleba i ryby. I z tymi kawałkami mieli iść do tłumów. Taki sprawdzian zaufania do Boga, aby czynić wszystko cokolwiek powie. Dalej z opisu wynikało, że każdy rozdany kawałek chleba, zastępowany był nowym.

I taka refleksja zrodziła mi się z tego, że gdy dostajemy od Boga jakieś zadanie do wykonania, to nie od razu otrzymujemy wszystkie środki do jego realizacji, czasami kolejne dostajemy dopiero wtedy, gdy wykorzystamy wcześniejsze. A przez cały ten czas musimy wierzyć Bogu, że nas nie opuści.