"Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował i przez otwór spuścili łoże, na którym leżał paralityk" (Mk 2,4)

Ci, którzy przynieśli paralityka do Jezusa, nie poddawali się łatwo. Nie było dla nich przeszkód nie do pokonania, tak bardzo zależało im na spotkaniu z Jezusem. Nie mieli żadnej gwarancji, że Mistrz uzdrowi ich przyjaciela, a mimo to nie wahali się przed podjęciem trudu.

Powinni być dla mnie przykładem, że nie należy bać się żadnych trudności w drodze do Boga. Ja czasami tak łatwo się rozgrzeszam z tego, że nie zrobiłam czegoś, co mogłoby zbliżyć mnie do Boga: bo to praca, brak czasu i wiele innych powodów. I jeszcze jedna sprawa: oni nie prosili o cud dla siebie, a jednak podjęli się takiego wysiłku. Czy mnie na to stać....?