"Jak się wam zdaje? Jeśli kto posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich: czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała?" (Mt 18,12)

Dla mnie to nie jest takie oczywiste:

- po pierwsze - trzeba dobrze znać swoje stado, żeby zorientować się, że brakuje jednej sztuki,

- po drugie - trzeba zabezpieczyć te, które zostały aby nie pogubiły się podczas nieobecności pasterza,

- po trzecie - podjąć poszukiwanie w górach, które wiąże się z wieloma niebezpieczeństwami, trudnościami, zmęczeniem i nie daje żadnej gwarancji sukcesu.

I tak można mnożyć wątpliwości, aż w końcu uznać, że to zbyt nieopłacalne, tyle poświęcenia dla jednej owieczki.

Dobrze, że Bóg nie robi takich kalkulacji i zawsze szuka każdej zagubionej owieczki, każdego zbłąkanego człowieka i bardzo się cieszy, gdy uda mu się go znaleźć.