Na to rzekli Mu uczniowie: "Skąd tu na pustkowiu weźmiemy tyle chleba, żeby nakarmić takie mnóstwo?" (Mt 15,33)

Takie typowo ludzkie myślenie uczniów. Moje jest podobne. Od razu wskazuję na trudności nie do pokonania, na niemożność zrobienia czegoś dobrego. A tymczasem Jezus nie żąda ode mnie zaradzenia biedzie wszystkich ludzi. Chce tylko, abym dała swój mały wkład, a On swoją łaską potrafi rozmnożyć to tak, że wystarczy dla wszystkich i jeszcze zostanie. Musi być tylko moja dobra wola i współpraca z Bogiem.