Wesele, szczęście, radość dwojga ludzi i ich rodzin. W najbardziej nieoczekiwanym momencie pojawia się kłopot: gospodarzowi brakuje wina.

Pewnie różne są reakcje ludzi: strach, wstyd, może żarty. Ale postawa Maryi jest inna. Ona powierza kłopot Jezusowi. Nie tylko powierza, ale zawierza, mówiąc do uczniów : zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie. Uczniowie wykonują najprostszą czynność: przynoszą wodę. Jezus cudownie przemienia wodę w wino. Okazuje swoją Boską moc w odpowiedzi na ludzkie zaufanie i współpracę z Nim.

Kłopoty własne czy innych ludzi często się pojawiają w moim życiu. Czasem staję obok, patrząc chłodnym okiem na zmagania innych. Może dodaje mądre uwagi typu : "a nie mówiłem..., ja to bym..." Czy taka jest postawa Maryi? Czy moja reakcja powoduje jakieś dobro, czy nie daj Boże, zamyka drugiego człowieka?

Wybacz mi, Panie, że tak często unikam bycia Twoim narzędziem, które modlitwą, zawierzeniem, czy najprostszą czynnością może przynieść ulgę drugiemu człowiekowi w kłopotach.

Maryjo, przymnóż mi wiary, naucz mnie zawierzenia, zaufania i współpracy z Jezusem w szerzeniu dobra w świecie.

Tak naprawdę jest to rozważanie drugiej tajemnicy światła, ale tak jakoś pasuje do dzisiejszej Ewangelii.