"Panie, Ty jeden rozumiesz mnie naprawdę.

Wiesz, czemu do ludzi podchodzę z rezerwą, chociaż na pozór jestem bezpośredni,

czemu jestem smutny, chociaż wszyscy widzą moją twarz uśmiechniętą

czemu postępuję wbrew samemu sobie

czemu płaczę w chwilach samotności

czemu nie ufam

czemu nie dopuszczam nikogo do mego świata

Wiesz Boże, że chociaż mam tylu znajomych, to czuję się samotny.

Boże dopomóż mi odnaleźć siebie

Pomóż uwierzyć, zaufać ludziom."

Nie wiem, kto jest autorem powyższej modlitwy, ale wiem jedno: nic ująć, nic dodać. Dokładnie odzwierciedla moje odczucia.