Przed wieczorną Mszą byłam na cmentarzu zapalić znicze i pomodlić się na grobie mojej Mamy. Nie żyje już od kilku lat. Pamiętam ją jako osobę prostą, cichą, pracowitą, życzliwą dla innych a równocześnie bardzo silną, potrafiącą wiele w życiu znieść. Była zawsze dla mnie symbolem bezpieczeństwa i domu. W długiej chorobie cierpliwa, spokojna, znosząca cierpienie bez narzekania, wdzięczna za każdy przejaw dobroci. Mam nadzieję, że Bóg obdarzy ją szczęściem wiecznym.