Jeśli nawet nie odczuwacie ufności, to powinnyście wszakże wzbudzać w sobie jej akty, powtarzając Panu naszemu: „Choć nie czuję, Panie, ufności do Ciebie, niemniej wiem, żeś Bogiem moim, ja zaś cała należę do Ciebie, toteż całą moją nadzieję pokładam jedynie w Twojej dobroci i oddaję się całkowicie w Twoje ręce”. Zawsze zdołacie czynić takie akty i mimo że przychodzą nam one nieraz z wielkim trudem, to jednak nigdy nie są niewykonalne. W takich właśnie wypadkach, wśród takich właśnie trudności powinniśmy okazywać wierność Panu naszemu. Wtedy bowiem – chociaż czynimy te akty bez upodobania ani jakiegokolwiek zadowolenia – nie powinniśmy się tym zrażać, gdyż właśnie wtedy lepiej się podobają Panu naszemu. I nie mówcie, że tylko ustami te słowa wymawiacie, bo gdyby serce tego nie chciało, usta nie zdołałyby wymówić ani słowa. To uczyniwszy trwajcie w pokoju i mówcie z Panem o czym innym.

 

Les Vrays Entretiens Spirituele