W imię Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego i słodkiej Maryi.

Najczcigodniejszy i najdroższy ojcze i synu w Jezusie Chrystusie. Ja, Katarzyna, sługa i niewolnica sług Jezusa Chrystusa, piszę do ciebie, pragnąc cię ujrzeć rycerzem odważnym, a nie trwożliwym. Najdroższy synu, człowiek nie powinien się bać żadnego wroga. Wie przecież, iż otrzymał od Boga tak potężną broń, że nie może go poko­nać ani ludzka, ani szatańska moc. Bronią tą jest wolna wola. Dlatego też Bóg mówi do człowieka tak: „Stworzy­łem cię bez ciebie, ale nie zbawię cię bez ciebie".

Bóg chce, abyśmy używali posiadanej broni w walce z naszymi trzema głównymi wrogami: światem, ciałem i szatanem. Nie lękajmy się ich, gdyż Boża Opatrzność doskonale nas uzbroiła. Mamy dobrą broń i silnego sprzy­mierzeńca, to znaczy Boga, którego nikt nie może poko­nać, ani Mu się oprzeć. Skoro zatem człowiek ma tak miłego i potężnego sojusznika, to pomimo całej swej sła­bości i kruchości nie może zostać pokonany przez ułom­ności i wady. To chyba miał na myśli drogi, rozmiłowany w Chrystusie Paweł, mówiąc: „Wszystko mogę w Chry­stusie Ukrzyżowanym, który jest we mnie i umacnia mnie" (por. Flp 4,13). Gdy Paweł czuł, że zmysłowe ciało ciąży mu lub pobudza do złego, wówczas, świadom swej słabości, nie szukał umocnienia w sobie, lecz w Chrystu­sie, oraz sięgał po otrzymaną od Boga potężną broń wol­ności. Dlatego powiedział: „Nic nie może mnie zmusić do grzechu śmiertelnego, ani szatan, ani stworzenie, jeże­li sam tego nie zechcę" (por. Rz 8,39).

Jeśli zatem człowiek nie zdejmie z ramienia broni i nie odda jej w ręce szatana za przyzwoleniem wolnej woli, to nigdy nie zostanie pokonany. Chociaż bowiem szatan, ciało i świat rzucają w niego zatrute strzały, chociaż ciało atakuje go lubieżnymi myślami i skłonnościami, chociaż szatan atakuje go przeróżnymi pokusami, podstępem i złu­dą, chociaż świat atakuje go swym przepychem, marno­ściami i pychą, to jednak wolność pozostaje nietknięta, bo stoi ponad nimi. Wolność bowiem jest wielką panią, a nie zalęknioną służącą i nie przyzwala na nie uporząd­kowane, niedobre poczynania. Grzech zależy tylko od wolnej woli, którą Bóg nas obdarzył nie z obowiązku, lecz z miłosierdzia.

Nie chcę przeto, miły mój synu w Jezusie Chrystusie, żebyś czegokolwiek się lękał. Bóg przecież udzielił nam wielkiej łaski, dając nam potężną broń i proponując sa­mego siebie na sprzymierzeńca. Syn Boży poległ na polu bitwy, a zarazem odniósł zwycięstwo; poległ, bo umarł na drzewie najświętszego krzyża, a zwyciężył, bo przez swą śmierć dał nam życie. Tak więc wrócił do miasta Ojca Wiekuistego ze zwycięskim trofeum swej oblubienicy, czyli naszej duszy poślubionej przez Boga wtedy, gdy przyjął ludzkie ciało.

Człowiek powinien szeroko otworzyć oko intelektu i przyjrzeć się dokładnie potężnemu ogniowi Bożej miło­ści, a zobaczy, że wszyscy jego wrogowie zostali pokona­ni. Naprawdę zostaliśmy wyrwani ze szponów szatana, który trzymał naszą duszę jako swą zdobycz. Oto Bóg przyjąwszy ludzką postać, uniżył się, dzięki czemu poko­nał świat i szatańską pokusę pychy. Ciało nasze zostało pokonane dzięki temu, że Chrystus umarł za nas, zniósł za nas mękę, hańbę, obelgi i oszczerstwa, grubiańskie kpiny i szyderstwa. Cieszmy się zatem i radujmy, bowiem nasi wrogowie ponieśli druzgocącą klęskę w walce ze Zbawicielem.

Naśladujmy Chrystusa, pokonując wadę cnotą, pychę - pokorą, niecierpliwość - cierpliwością, niesprawiedliwość - sprawiedliwością, nieczystość - pokorą i wstrzemięźliwością, próżność - oddawaniem chwały i uwielbienia Bogu. Odważnie wypowiedzmy wojnę na­szym wadom i ochoczo wyruszmy na pole bitwy.

 

 

Znaleziono w:

 

Święta Katarzyna ze Sieny. Miasto duszy. Listy o Bogu i polityce. Wydawnictwo W drodze, Poznań 2001, Opracowanie i tłumaczenie: Ludmiła Grygiel.

 

 

św. Katarzyno ze Sieny - módl się za nami!