"Jeśli czujesz się przybita, smutna i zgnębiona, nie przestań mimo to trwać w pokoju. I chociaż zdawać ci się będzie, że to, co czynisz, czynisz bez ochoty, bez czucia i bez sił - nie przestań mimo to jednoczyć się z Chrystusem Ukrzyżowanym, poświęcać Mu swój umysł i oddawać Mu serce wraz z jego uczuciami, choćby tak omdlałymi, jakimi są."

 

"Nie martw się tym, że nie możesz służyć Bogu według własnego upodobania; jeśli bowiem zgodzisz się na te niedogodności, będziesz mu służyła według Jego upodobania, które jest o wiele lepsze od twego (...). Co nas może obchodzić, czy w taki sposób, czy w inny jesteśmy zjednoczeni z Bogiem."

 

"Nie martw sie tym, że nie wykonujesz należycie aktów cnoty; nie przestają one być dobre, nawet gdy są wykonane z wysiłkiem, ociężale, niemal pod przymusem. Możesz dać Bogu tylko to, co posiadasz; a w tym uciążliwym okresie nie możesz dokonywać innych czynów."