List do Euzebiusza, biskupa Armenii Perskiej (fragment)

Powstańmy więc, błagam, i walczmy w obronie owieczek Pana. Pan ich, który jest blisko, z pewnością ukaże się, rozproszy wilki i wywyższy pasterzy. „Albowiem dobry jest Pan dla tych, którzy Go oczekują, i dla duszy, która szukać Go będzie".10 I niechaj nie wzbudza w nas gniewu burza, która nastała, gdyż Pan świata wie, co nas jest pożyteczne. Dlatego też, gdy Apostoł prosił Go o uwolnienie od pokus, nie wysłuchał jego prośby, lecz rzekł do niego: „Wystarczy ci mojej łaski. Moc bowiem moja w słabości się doskonali."11 Znośmy tedy mężnie spotykające nas przykrości. Właśnie na wojnach dają się poznać dzielni ludzie, atleci w zapasach uzyskują wieńce, burza na morzu pozwala sprawdzić umiejętności sternika, a ogień jest próbą dla złota. I nie troszczmy się tylko, błagam, o siebie samych, lecz okażmy więcej starania o innych, i to nie jedynie o silnych, lecz o wiele bardziej o słabych. Albowiem przykazanie Apostoła brzmi jasno: „pocieszajcie małodusznych, przygarniajcie słabych".12 Wyciągnijmy przeto rękę do leżących na ziemi, opatrujmy ich rany, ustawmy także ich w szyku bojowym przeciwko diabłu. Nic nie sprawi mu więcej zmartwienia, jak widok ich znowu walczących i rażących pociskami. Pan jest łaskawy i przyjmuje skruchę grzeszników. Posłuchajmy Jego słów: „Żyję ja — mówi Pan — jeśli on tego zapragnie i ja zapragnę śmierci grzesznika tak jak tego, żeby się nawrócił i żył".13 Dlatego do słów swoich dodał jeszcze przysięgę i Ten, który zabronił innym przysiąg, sam przysiągł, aby nas przekonać, że pragnie naszej skruchy i zbawienia. Nauk tych pełne są święte księgi zarówno Starego jak i Nowego Testamentu. (…)

        Napisałem to wszystko nie dlatego, jakobyście o tym nie wiedzieli, lecz gwoli przypomnienia tego wiedzącym. Postąpiłem tak, jak ci, którzy stoją na lądzie i niosą pomoc miotanym przez nawałnicę morską bądź wskazując im skałę, bądź ostrzegając przed ukrytą rafą, bądź chwytając za linę i holując ich. Bóg pokoju rychło zmiażdży szatana pod waszymi stopami15 i uraduje uszy nasze wiadomością, że żyjecie w spokoju. Wszak On to rzekł do rozszalałego morza: ,,Milcz, ucisz się".16 Wy zaś zanoście za nas modły do Niego, gdyż możecie to czynić z większą śmiałością, jako że dla Niego wystawiacie się na niebezpieczeństwo.

 

10 - Lm 3, 25.

11  - 2 Kor 12, 9.

12  - 1 Tes 5, 14.

13 - Por. Ez 33, 11.

15 -  Por. Rz 16, 20.

16 - Mk 4, 39.