"Człowiek pyszny tak się podnosi przeciwko Bogu, jak dym przeciwko niebu. I tak samo niczego nie osiągnie i zginie rozproszony wiatrami własnej próżności: wznosi się pyszny, nadyma nieprawdziwą wielkością. Taki właśnie jest dym: widzisz wielkie kłęby, a nie ma co uchwycić. Nabierzcie, bracia, wstrętu do tak karygodnej postawy i nie brońcie swoich grzechów. A jeśli dotychczas to czyniliście, przestańcie bronić. Poddajcie się Bogu i tak się bijcie w piersi, żeby również te grzechy, jakie w was pozostały, przestały istnieć. Starajcie się ich nie popełniać, a jeśli to możliwe, żadnych nie popełniajcie. Jeśli zaś nie da się tego osiągnąć, żeby żadnych nie popełniać, możecie się jednak pobożnie wyspowiadać. Pan okaże ci miłosierdzie, jeśli starasz się, żeby wszystkie grzechy zniknęły, i jeśli w miarę Jego pomocy rzeczywiście nikną. Resztę, jeśli zastanie cię w drodze i przy pracy, łatwo ci zapomni: bylebyś tylko umacniał się w tej postawie, nie słabnął. Jeśli nawet ostatni dzień nie zastanie cię zwycięzcą, zastanie cię przynajmniej w walce, a nie w niewoli i oddanego grzechowi."

 

Sermo. 22,8