Wiara.

Myślę o Bogu, pragnę Go, moje życie jest w Nim. Poszukuje Go nieustannie w każdej chwili… w radościach, smutkach i zwyczajności dnia codziennego w moich braciach i siostrach. Poszukuję go w każdym tu i teraz oraz za chwilę i jutro…zapraszam go do serca, a On Jest tak blisko! Dotyka, odpowiada, zapewnia o Miłości, przytula.

Wiara, jest dla mnie czymś niezmierzonym, co nadaje sens, daje wewnętrzny spokój radość dziecka. Dziecka, które wypatruje swojego Ojca aby mogło wpaść w Jego ramiona. Aby czuć bezpieczeństwo spokój i nieogarnioną wewnętrzną radość.

Nadzieja.

…to zwyczajność, to siła do zebrania się w sobie w trudach dnia codziennego, to światło które wskazuje drogę, oświetla mroki, rozpala ogień w sercu aby iść do przodu mimo przeciwności. Przeciwności, które są coraz mniej ważne gdy otwierają się oczy i spostrzega się Prawdę.

Miłość.

Cel drogi, trudów i nieodgadnione uczucie, którego pełnia jest w Bogu. Tajemnica, która scala wszystko, przez którą wszystko można zrozumieć i w której bez końca można się zapomnieć. Zachwyt, piękno, uczucie którego nie da się opisać.