Środa IX tygodnia zwykłego

Mk 12,18-27

Problem, który przestawiają Jezusowi Jego rozmówcy jest czysto teoretyczny, choć mógł się wydarzyć. Chodzi im jednak o wykazanie, że myśl o zmartwychwstaniu nie znajduje potwierdzenia choćby z powodu przedstawionych przez nich trudności. A Jezus wykazuje im błąd w ich myśleniu i sensowność pragnienia zmartwychwstania, jego potwierdzenie, powołując się na ojca wiary Izraela - Abrahama.

A czy my wierzymy w zmartwychwstanie?

Dla jednych jest ono odległe jak dla pogańskich greków, dla innych... związane z reinkarnacją, ciągłym odradzaniem się, aż do rozpłynięcia się w nicości...

Gdzie w tej wizji jest miejsce dla Boga, który istnieje wiecznie? Który stworzył człowieka dla swojej chwały i pragnie naszego szczęścia?

Życie po zmartwychwstaniu jednak nie będzie przypominać tego tu na ziemi. Tak, jak życie dorosłego człowieka w żaden sposób nie przypomina tego, które było jego udziałem w łonie matki. Czy jednak można powiedzieć, że nie było ono życiem?

A jeśli tak, to kiedy zaczyna się życie?

Jakie więc będzie to nasze życie po śmierci?

Syn żyje odwiecznie w łonie Ojca; Ojciec żyje nieustannie w Synu; a Duch Święty jest ich ucieleśnioną miłością. Oto nasze życie po zmartwychwstaniu:Trwanie w miłosnej relacji z Bogiem Trójjedynym.