Nie używając nazwy czyściec, niektóre teksty biblijne mówią o tym, co stanowi jego istotę: o możliwości dostąpienia przebaczenia niektórych grzechów po śmierci, dzięki czemu możliwe staje się uwolnienie od wszystkich ich następstw.

Nie używając nazwy czyściec, niektóre teksty biblijne mówią o tym, co stanowi jego istotę: o możliwości dostąpienia przebaczenia niektórych grzechów po śmierci, dzięki czemu możliwe staje się uwolnienie od wszystkich ich następstw. Czyściec bowiem to trwający po śmierci proces wyzwalania się od konsekwencji grzechów, od których człowiek nie uwolnił się za życia ziemskiego. Głównym następstwem popełniania grzechów jest to, że człowiek – zniewolony przez różne formy egoizmu – nie potrafi w pełni doskonale kochać, nawet jeśli bardzo tego pragnie.

W Piśmie Świętym niewiele znajdziemy wzmianek na temat istnienia czyśćca, chociaż nauka katolicka twierdzi, że wzmianki o jego istnieniu pojawiają się w ewangeliach Łukasza i Mateusza- ("Dlatego powiadam wam: Każdy grzech i bluźnierstwo będą odpuszczone ludziom, ale bluźnierstwo przeciwko Duchowi nie będzie odpuszczone. Jeśli ktoś powie słowo przeciw Synowi Człowieczemu, będzie mu odpuszczone, lecz jeśli powie przeciw Duchowi Świętemu, nie będzie mu odpuszczone ani w tym wieku, ani w przyszłym." (Mt12, 31-32), a także w Drugiej Księdze Machabejskiej Starego Testamentu. Przede wszystkim jednak istnienie czyśćca uświęca tradycja kościelna - nauki Ojców Kościoła i pisma z przełomu IX i X wieku. Ostateczne usankcjonowanie istnienia czyśćca następuje podczas soborów: Florenckiego (XV w) i Trydenckiego (XVI w). Tym niemniej pozostaje on punktem spornym i nie do końca jasnym- nie tylko w dialogu z innymi niż katolicki kościołami chrześcijańskimi, jak też w łonie samego katolicyzmu.

Czyściec. Jest to miejsce ostatecznego oczyszczenia się przed wejściem do nieba. Jest dla tych, którzy zmarli w przyjaźni z Bogiem, lecz nie byli całkiem oczyszczeni. Jest to ostateczne pozbycie się ludzkich niedoskonałości przed dostąpieniem niebiańskiej radości.

Niebo i piekło są ostatecznymi i wiekuistymi miejscami przeznaczenia. Nie ma od nich odwrotu. Czyściec jest miejscem przejściowym, w którym następuje dezynfekcja naszej duszy i gwarantującym, że dalej czeka już tylko niebo.