Prawdziwą wartość ma człowiek. Człowiek jest wartością, ludzie są wartością. Jak daleko można upaść ten Sam Jedyny Chrystus widzi....

Długo szukałam co jest wartością, ale jeśli to nie człowiek jest wartością, to co? śmieć?

Człowieka nie można wyrzucić, tak samo siebie nie można wyrzucać na pastwę losu, do śmietnika, w nie pamięć. To Chrystus pokazuje , że nie ten co staje przed Bogiem "jestem wielki, bo bez grzechu", a ten pokazuje ze ten grzesznik pierwszy wejdzie do Królestwa Niebieskiego...
Nie, nie  Chrystusowi nie chodziło o to aby grzeszyć... Jemu chodziło przede wszystkim o pokorę. A pokora to nie umniejszanie siebie, nie stawanie " ja jestem gorszy" tylko stawianie w prawdzie. Boże jestem wielki, bo nie zgrzeszyłem ale ile mi jeszcze brakuje do Ciebie... Odwagi wtedy odzywa się głos... Łatwiej jest kochać ideały ciężej wytrzymać z mamą, tatą, z tymi których tak kochamy, a mieliśmy być idealni.... jak daleko nam od ideału...
 Z drugiej strony ktoś mądry powiedział "ideały są nudne" , perfekcyjne, nic nie wyjdzie 'spod jarzma" i z tym się zgadzam. Nie bądźmy perfekcyjni, bądźmy miłujący Boga i bliźniego jak siebie samego... To też nie znaczy abyśmy krytykowali siebie, czy nie kochali siebie czy sobie umniejszali- jak innych kochasz kochaj i siebie. Jak siebie kochasz tak kochaj i innych. Takie mam przeświadczenie..... Kochaj siebie! Powitam tym wyryć sobie tatuaż ;)
Miłego dnia!