Siedzi w blasku pochylonej lampy z laptopem na kolanach. Mija kolejna godzina buszowania po sieci, a ona orientuje się, że traci czas, traci Miłość. W zasadzie przemierza po kolejnych stronach w poszukiwaniu dobra - tak się usprawiedliwia. Jednak jej życiu brakuje smaku. Ciągle chce czegoś więcej, chce więcej dawać, więcej kochać. Sama nie wie czy więcej, bo żeby robić coś "więcej" trzeba już coś robić, mieć "bazę robienia". Ona wydaje się tkwić w planach, w braku odwagi, w braku pomysłu. Bł. Karolina, która nieśmiało spogląda w swej cichej obecności na pewno by się nie wahała... zaczęłaby działać.