Nie przeoczmy Bożego Narodzenia! Wykorzystajmy czas Adwentu - bardziej niż dotąd - na osobisty rozwój duchowy i wzrastanie w wierze.

 Tegoroczny czas oczekiwania na spotkanie z Nowonarodzonym Panem przeżywamy w Roku Wiary. To szczególnie zobowiązujące!
Słowo "Adwent" pochodzące od łacińskiego słowa "advenire", tłumaczy się jako "przychodzić". Adwent jest więc czasem oczekiwania na przyjście szczególnego Gościa, Tego, który przyszedł na ziemię zrodzony z Maryi Dziewicy, nadal do nas przychodzi i ostatecznie powróci na końcu czasów. Ten Gość to Boży Syn - Ten, który JEST pośród nas - Emmanuel.
   Zadajmy sobie kilka pytań. Czy moje oczekiwanie przepełnione jest wiarą? Czy nie skupiam się tylko na zewnętrznej oprawie - choinkowych świecidełkach, wigilijnych potrawach, prezentach? Czy gest łamania opłatkiem naprawdę znaczy dla mnie to, co powinien znaczyć? Czy jeszcze pamiętam, na czym polega istota Świąt Bożego Narodzenia? A może gdzieś po drodze zagubiłam ją w zabieganiu, poddałam się dyktatowi wszechogarniającej komercji? Właściwa atmosfera Świat jest ważna, spotkanie z najbliższymi przy wspólnym stole, także - ale to za mało!
   Adwent ma mi pomóc odbudować moją wiarę w to, że Chrystus naprawdę chce zagościć w moim sercu i w moim życiu. Czy moja wiara przypomina choć trochę wiarę Maryi, która odważyła się powiedzieć "tak" temu, co po ludzku wydawać się mogło niemożliwym? Czy moja wiara choć w małym stopniu przypomina wiarę Józefa, który uznał, że nie musi wiedzieć wszystkiego i znać odpowiedzi na wszystkie pytania, by zaufać Bogu i kochać nawet za cenę cierpienia? Czy potrafię uczyć się wiary od św. Jana Chrzciciela, który trwał na pustyni, wsłuchując się w głos Boga? Czy potrafię zdobyć się na wyjście na pustynię, po to by odnaleźć w sobie wiarę choćby tak maleńką jak ziarnko gorczycy?
Tylko z wiary rodzą się dobre słowa i czyny miłości, na których brak w naszych rodzinach i w naszej Ojczyźnie tak wszyscy narzekamy. Nie przeoczmy Bożego Narodzenia! Wykorzystajmy ten czas - bardziej niż dotąd - na osobisty rozwój duchowy i wzrastanie w wierze. Możemy to czynić na wiele sposobów - poprzez odpowiednią lekturę, dogłębny rachunek sumienia, modlitewną adorację czy eucharystyczne spotkanie z Chrystusem ukrytym w Hostii. Odkrywajmy na nowo piękno naszej wiary, bądźmy z niej dumni i z odwagą oraz nowym entuzjazmem dawajmy o niej świadectwo. Nie ukrywajmy pod korcem światła naszej wiary i nie zapominajmy, że jesteśmy "solą ziemi"... Nie pozwólmy, aby ta sól zwietrzała.