W roku 1226 Al- Kamil przysłał do Fryderyka II posła z drogocennymi darami. Cesarz otrzymał wówczas propozycję zwrotu Jerozolimy, w zamian miał jednak udzielić sułtanowi pomocy militarnej w wojnie przeciwko bratu w Damaszku. Fryderyk postanowił rozważyć propozycję i odesłać posła z niezobowiązującą odpowiedzią.
Przypomnieć należy, iż na 15 sierpnia 1227 roku wyznaczony został ostateczny termin krucjaty. Plany pokrzyżowała jednak epidemia, która nie oszczędziła również samego Fryderyka II. Papież Grzegorz IX (nota bene przyjaciel i zwolennik św. Franciszka) był jednak bezwzględny- ślubów krucjatowych należało dotrzymać, dlatego cesarz obłożony został ekskomuniką. Fakt ten nie przeszkodził jednak Fryderykowi w podjęciu dalszych działań, dlatego w czerwcu roku 1228 postanowił w końcu udać się na wyprawę krzyżową. Ze względu na ekskomunikę, z formalnego punktu widzenia, nie była to jednak krucjata. Mało tego, nie doszło również do działań wojennych…

Źródło wykorzystane:
S.Weidenkopf, „Chwała Krucjat”, Kraków 2015