III krucjata

Ogłoszenie III krucjaty było reakcją na zdobycie Jerozolimy przez wojska Saladyna w roku 1187, po słynnej bitwie pod Hittin.

Zdobywca Jerozolimy naprawdę nazywał się Jusuf ibn Ajjub. Mieszkańcy Europy nazywali go jednak Saladynem, od „Salah ad- Din”, co oznacza „odnowiciel wiary”.

Jego kariera rozpoczęła się u boku wuja, który w fatymidzkim Egipcie pełnił funkcję wezyra. Później wezyrem został również sam Saladyn. Pamiętać należy, iż sytuacja w Egipcie była dość specyficzna. Rządzący Fatymidzi byli bowiem szyitami, większość poddanych wyznawała jednak sunnityzm. W roku 1171 Saladyn zdecydował się na uwięzienie Fatymidów i sam przejął władzę. Jego ambicje były jednak o wiele większe, chciał bowiem zjednoczyć cały świat muzułmański. W roku 1174 wykorzystał on śmierć Nur ad- Dina (władcy Syrii), wkroczył do Damaszku i poślubił wdowę po zmarłym. Natomiast dwa lata później kalif z dynastii Abbasydów ogłosił Saladyna władcą Egiptu, Jemenu i Syrii, rozkazując przy tym wypędzić wszystkich chrześcijan z Ziemi Świętej. Sam Saladyn wierzył, iż Allah wybrał go, aby odbił Jerozolimę.

Źródło wykorzystane:

S.Weidenkopf, „Chwała Krucjat”, Kraków 2015