<zobacz film>

To chyba pierwszy taki program z udziałem ks. Sowy, w którym podoba mi się wystąpienie tegoż księdza (ale może to dlatego, że nie dane było mu powiedzieć wiele).
Cóż, zawsze wydawało mi się, że to takie oczywiste, że matki kochają swoje dzieci (bez względu na to kim są, czy są zdrowe czy chore, brzydkie czy ładne itp.), że to jedna z najsilniejszych miłości, jakie istnieją na świecie, że to taka miłość, która potrafiłaby nawet oddać życie za drugą osobę. Ogólnie myślałam, że to tak samo oczywiste jak fakt, że słońce rano wschodzi. Jak widać feministki i środowiska lewicowe wmówiły już niektórym ludziom, że dziecko nienarodzone nie jest człowiekiem. Co wmówią nam za kilka lat? Może to, że dziecko do pierwszego roku życia nie jest jeszcze człowiekiem. Albo może to, że właściwie do osiemnastego roku życia matka może zrobić z dzieckiem wszystko, bo jest ono jej własnością (ale tylko matka, bo ojciec już nie ma prawa decydować, bo on przecież taki nieświadomy czym była ciąża, czym był poród itp.)
O hołdzie lennym składanym Watykanowi przez Polskę co prawda nic nie słyszałam (aczkolwiek w Dagome iudex było coś o oddaniu Polski pod opiekę papieża), słyszałam natomiast o tym, iż Polska już od czasów Mieszka budowała swoją tożsamość na chrześcijaństwie. Do czego doprowadzi nas zmiana kursu? Aż boję się pomyśleć...