"Był taki kraj, w którym ludzie nigdy nie mogli się weselić. Wreszcie przybył do nich pewien nauczyciel i zrobił im zwierciadło. Każdy, kto w nie spojrzał, zaraz stawał się wesoły. Ten kraj oznacza świat, w którym żyjemy. Gdybyśmy go dobrze poznali, nigdy nie bylibyśmy weseli. Wiedząc o tym nauczyciel, to jest Bóg Ojciec, uczynił nam zwierciadło, to jest człowieczeństwo Chrystusa. Kiedy na nie raz jeden popatrzymy w niebie, nigdy już nie będziemy się niepokoić, ale będziemy się weselić całym sercem. Jeżeli tutaj, na tym świecie niekiedy śmiejemy się, robimy to połowicznie, albowiem wszelka radość, którą odczuwamy w życiu doczesnym, przemieszana jest ze smutkiem."

fragment kazania Peregryna z Opola na X niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego (źródło: Peregryn z Opola, "Kazania de tempore i de sanctis", tłum. J. Mrukówna).