3.U dorosłego usprawiedliwionego pozostają popełnione grzechy, chociaż nie są poczytywane.

4.Usprawiedliwiony nie jest zobowiązany do wypełniania przykazań, szczególnie doskonały; w Ewangelii obietnica chwały bezwarunkowo dotyczy wierzącego, a nie pod warunkiem przestrzegania przykazań.

5.Wszystkie uczynki usprawiedliwionego są grzechami i zasługują na piekło.

6.Wszystkie czyny dokonane z powodu nadziei chwały lub ze strachu przed wieczną karą są złe.

7.Podjęte w następstwie dobre czyny oznaczają tylko sprawiedliwość, ale nie usprawiedliwiają, to znaczy, nie wysługują wzrostu sprawiedliwości.

8.Uczynki sprawiedliwego nie zasługują na życie wieczne.

9.Usprawiedliwiony jest zobowiązany wierzyć, że jest w stanie łaski, że grzechy nie są mu poczytywane oraz że jest przeznaczony.

Sobór Trydencki, 5.sesja