Średniowiecze, Kościół a wojna, Krucjaty
Pierwsza krucjata
dodane 2016-03-04 19:55
WYPRAWY KRZYŻOWE
I KRUCJATA (c.d.)
W zeszłym tygodniu miałam okazję przedstawić głównych bohaterów I krucjaty. Dziś chciałabym omówić krótko pierwsze sukcesy krzyżowców.
Pierwszym ich celem miała być Nikea (Nicea)- miasto w historii Kościoła bardzo ważne, ponieważ to właśnie tam w roku 325 odbył się sobór potępiający herezję Ariusza. Nikea zdobyta została 21 maja 1097 roku. Porażka Kilidż Arslana spowodowana była między innymi tym, iż miał w pamięci bardzo małą ilość uczestników krucjaty Piotra z Amiens, nie spodziewał się, iż tym razem liczba krzyżowców będzie o wiele większa. Ze zwycięstwem wiązały się jednak kolejne zgrzyty pomiędzy łacinnikami a cesarzem Aleksym. Turcy to właśnie z nim postanowili prowadzić rokowania- imperator zagwarantował, iż nie będzie grabił mieszkańców oraz, że nie wpuści do miasta łacinników. Krzyżowcy poczuli się oszukani, kiedy o poranku ujrzeli na murach Nikei cesarskie flagi.
Zdobycie Nikei było jednak dopiero początkiem. Rycerze mieli przed sobą trudną wędrówkę- szczególnie dokuczały im niewyobrażalne upały, ponieważ jako mieszkańcy Europy Zachodniej nie byli przyzwyczajeni do tak wysokich temperatur. Międzyczasie od krzyżowców odłączyli się Baldwin z Boulogne oraz Tankred (kuzyn Boemunda), chcieli zabiegać bowiem o poparcie chrześcijańskich miast w Cylicji. Przyjęci zostali życzliwie, Baldwin postanowił jednak wyruszyć dalej, do Armenii (stolicą regionu była Edessa). Rządy sprawował tu nijaki Toros- formalnie wasal turecki, w praktyce niezależny władca. Złożył on Baldwinowi ciekawą propozycję- chciał uznać go za swojego następcę. Toros nie zdawał sobie jednak sprawy, iż jego dni są policzone- wkrótce po porozumieniu z Baldwinem utracił on władzę w wyniku zamachu stanu, Baldwin zaś, zgodnie z umową, został jego następcą. W taki sposób powstało hrabstwo Edessy, pierwsze państwo krzyżowców. W przyszłości miało okazać się cennym buforem przeciwko tureckim atakom na Antiochię.
Za tydzień zdobędziemy Antiochię i Jerozolimę :-)
Źródła wykorzystane:
T.F. Madden, „Historia wypraw krzyżowych. Nowe ujęcie”, Kraków 2008