a piosenki jeszcze bardziej.

To była na prawdę piękna sobota. Wysoka temperatura, słońce i kolory jesieni - wszystko to nastrajało romantycznie i optymistycznie. Nawet geometria analityczna, powtarzana z Wilczyczką nie wydawała się aż taka straszna. Sama uczennica powiedziała: "W taka pogodę to chce się żyć!"

Kiedy tak siedzieliśmy razem nad zadaniem wyznaczenia punktu przecięcia wysokości trójkąta ABC z podstawą AB z podwórka dał się słyszeć dziewczęcy, lekko stłumiony śpiew. Wyjrzałem przez okno. Przy małym ognisku, które rozpaliłem na łące kucało Wilczątko a przy nim stała jego starsza o 2 lata sąsiadka Zuzia i śpiewała piosenkę.

-"To Zuzia śpiewa Wilczątku." - powiedziałem do Wilczyczki

-"Jakie to słodkie!" - zachwyciła się uczennica.

Kiedy parę minut później Wilczyca wróciła z zakupów - również opisałem jej ten obrazek i oboje zachwycaliśmy się dziecięcą wrażliwością i spontanicznością.

Po zakończeniu naszych domowych korepetycji poszliśmy wszyscy piec kiełbaski na ognisku a kiedy mała sąsiadka poszła do domu zapytałem Wilczątko: - "Co to za piosenkę śpiewała Ci Zuzia?"

-"Nie mogę Ci powiedzieć bo to była bardzo brzydka piosenka." - stwierdziło Wilczątko i zabrało się za swoją kiełbaskę.

...

Hmm, ten tego... ale za to kiełbaski były bardzo smaczne...