Żartowniś

Z niedzielnego spotkania zorganizowanego przez wspólnotę Focolare w Katowicach Wilczątko przywiozło zaadresowaną kopertę i postanowienie wzięcia udziału w konkursie rysunkowym polegającym na tym, że dzieci miały narysować w jaki sposób pomagają. Mogła to być pomoc rodzicom, rodzeństwu lub innym dzieciom w przedszkolu. Widać było, że niestety przypomnienie sobie takiego faktu historycznego nastręcza mu niejakiej trudności. Przez chwilę chciał nawet przekręcić sens rysunku i namalować hipotetyczny moment w którym to Wilczek pomaga Wilczątku w "odrabianiu zadania". Męki twórcze przerwała Wilczyca podając chłopakom potarte jabłuszko z cynamonem. Wilczątko hojnie podzieliło się z bratem i zawołało mnie do wzięcia udziału w uczcie. W pewnym momencie na pytanie Wilczycy, czy starczy dla wszystkich talerzyków wilczątko odpowiedziało znad plastikowego pudełka w którym zmieszano owocową pychotę:

-" Dla mnie nie trzeba! Ja zjem Z GWINTA"

Nasz wybuch śmiechu naprowadził malucha na genialny pomysł:

-"To ja już wiem jak ja Wam pomagam! Ja opowiadam żarciki i przez to Was rozśmieszam!" - powiedział zadowolony i zabrał się do rysowania autoportretu z domalowaną chmurką w której kazał dopisać mamusi wytłumaczenie swej pomocnej roli w rodzinie.

...

Skoro ta rola w stadzie jest już zajęta, to może ja sobie zarezerwuję spisywanie tych jego żarcików w internetach...