Czy to prawda że?

"Wujek !" - usłyszałem dziecięcy głos w słuchawce.

"Cześć Franusiu!' odpowiedziałem.

"Czy to prawda, że powiedziałeś Wilczątku, że kiedyś chodziło sie środkiem drogi a teraz już nie?"

Kiedy Wilczątko powołuje się na wypowiedziane prze nas słowa to można byc pewnym, że pamięta dobrze. Czy dobrze zrozumiało kontekst, albo znaczenie to już inna sprawa - ale zawsze bardziej ufam zapisom na jego świeżym twardym dysku niż na moim.

"Ale dlaczego pytasz, czy Wilcząto chce chodzić środkiem ulicy?" - próbowałem zyskać na czasie.

"Nie, ale się ze mna kłóci."

"Obojetnie co mówiłem, teraz ma chodzić tam gdzie dziadek lub babcia mu przykażą!' - powiedziałem dyplomatycznie.

Usłyszałem w słuchawce:

"Wilczątko! Tata. " - stanowczy głos kuzyna.

Chwila ciszy i w słuchawce odezwał sie troszkę cieńszy głosik: "Cześć Tatiś!"

"Czy ty chcesz chodzic środkiem ulicy?" - zapytałem prewencyjnie.

"Nie!" - zaprzeczyło gorliwie Wilczątko - "Ale KIEDYŚ sie chodziło środkiem ulicy, sam tak mówiłeś!"

"No pewnie mówiłem ale teraz słuchac dziadków i być grzecznym OK?"

"OK" - potwierdziło Wilczatko - "A widzisz Franek....." - usłyszałem z oddali.

...

 

Chyba im jednak nie pomogłem.