Czy wszystkie chłopaki w tym wieku żyją w świeicie wyobraźni?

W tę piekną, indiańsko letnią niedzielę wszystkim udziela sie marzycielski nastrój. Ale żeby aż tak?

Zaczeł o się od tego że nasz Wilczek - średnie szczenię - wystroił sie do Kościoła. Wszystko było niby OK, miał buty, spodnie, ładną koszulę. No właśnie buty. Niby były, niby oba, ale tak każdy z innej parafi. I to wcale nie tak jak ze skarpetkami, bo to jest codzienność. Zresztą mnie tez się to zdarza, bo odcienie uważam, za sprawe pomijalną. Ale były to całkiem inne buty!

 

Tuż potem spotkalismy małego sąsiada - o rok starszego od Wilczka. Maszerował dzielnie z workiem pełnym śmieci. Ukłonił się, uśmuiechnął, nagle popatrzył na rękę w której niósł work, klepnął się w czoło i zawrócił. Uszedł tak sobie marząc o bohaterskich czynach ok 50 metrów zanim się zorientował. Dodatkowo mozna było  pomysleć, że smieci te niósł do naszego kubła.

 

Chciałem się zdziwić, nawet oburzyć, ale potem pomyślałem, że ja byłem dokładnie taki sam w ich wieku.