Dwójka dzieciaków urosła i już nie są tak bardzo ciekawe świata. A właściwie to są, tylko już nie potrzebują mnie do tego aby go poznawać. No chyba że w domu nie działa Internet... Teraz najmłodsza pociecha wchodzi w życie, zaczyna przedszkolna przygodę i rozpycha się łokciami w naszym gnieździe.

W poprzednim blogu w którym opisywałem przygody moich dzieciaków przyjąłem konwencję wilczego stada.

Dobrze się to sprawdzalo przy dwójce. Teraz gdy najmłodszy rozgląda sie po świecie, nie dziala to juz tak dobrze.

Ale spróbujemy:

Wilczyca - samica alfa w naszej rodzinie - moja żona.

Wilczyczka - najstarsza córka, w tym momencie 13-to letnia, wlasnie rozpoczeła nauke w gimnazjum.

Wilczek - jej 2 lata mlodszy brat.

Wilczątko - najmłodszy wilczek, płci zdecydowanie męskiej, nazywany często Szefuńciem.

no i narrator - Stary piernik, niedoszły westman i tropiciel, a teraz wieczny greenhorn w branży komputerowej.

 

Zapraszam do lektury