Zapałka....Mała rzecz, a daje wiele. Światło zapalonej zapałki obrazuje ile dobrego każdy z nas może dać światu, ale też co złego może mu uczynić. Bo z człowiekiem jest tak; przychodzi, czyni i umiera. Zapałka robi to samo; zapala się,  daje ogeń, ciepło, ale też może siać zniżczenie i gaśnie. Czyż takie porównanie nie jest dobre? Człowiek daje bliźniemu swoją miłość, wsparcie, pomoc, ale może też nienawidzić i krzywdzić ludzi. A zapałka może zapalać ogniska, ale i siać pustkę, bo ile to już pożarów było z jej powodu?! Chrzest Święty zapala w nas płomyk wiary, nadzieji i miłości, który płonie jak zapalona zapałka czasem przygasa z powodu grzechu, lecz ponownie odnajduje dobre źródło w Twym sercu zaraz po Spowiedzi. Spowiedź jest jak ponowne odpalenie przygaszonej zapałki, ale jej płomyk NIGDY nie zgaśnie, nawet jeżeli będziesz bardzo złym człowiekiem, bo każdy zawsze i wszędzie może odnaleźć w sobie iskierkę miłości, która zapala cały ,,mechanizm". Pomyśl o tym jaką zapałkę obrazuje Twoja dusza?Czy może tę piękną bez skazy, która umie czynić dobro, czy może tą złą, której nie warto zaufać, i która zapala wszystko co stanie na jej drodze, zapala ogniem gniewu i nienawiści?