Pytanie o sens życia jest fundamentalne ale też i bardzo trudne. Moją ambicją nie jest więc to, aby każdemu odnaleźć sens istnienia, ale bardziej aby pobudzić do przemyśleń i poszukiwań. W tych poszukiwaniach należy sobie odpowiedzieć na pytanie, czy życie ma jakikolwiek sens, a jeśli ma, to jaki jest ten sens dla mnie.

Trudność pytania o sens życia polega głównie na tym, że poszukiwanie sensu jest sprawą indywidualną, tak więc i to pytanie powinno być kierowane indywidualnie do każdego z nas. Każdy z nas jest bowiem inny a nasze życie jest naszą prywatnością.  Możemy wręcz powiedzieć, że sensowne życie ma ten kto uważa, że ma sensowne życie. Trudno jest to ująć obiektywnie.

Jeżeli więc chciałbyś komuś zadać pytanie jaki jest sens twojego życia, to nie jest to dobre pytanie, chyba że jest skierowane do siebie. Nie ma czegoś takiego jak uniwersalny sens życia.

Różne wymiary sensu życia

Możemy mieć w życiu wiele cierpień, trosk, możemy odczuwać brak pieniędzy, nie mieć  wykształcenia i mieć sensowne życie. Ale bywa i tak, że możemy w życiu nie cierpieć, nie mieć wielu trosk, mieć wiele pieniędzy, dobre wykształcenie i pracę i uważać, że nasze życie jest bezsensowne.

Wystarczy mocne poczucie, że to co mam nie nadaje mi w życiu sensu, albo że to czego nie mam nie jest przeszkodą do jego znalezienia. Nawet jeśli dużo posiadam, to dalej mi czegoś może w życiu brakować. Możemy mieć również jakieś głębokie zranienie na duszy, możemy wpaść w stan depresyjny, który również przyczynia się do poczucia bezsensu, aczkolwiek nie każdy rodzaj depresji leczy się filozofią.

Zapraszam do dalszej lektury o sensie życia na stronie Adlucem.pl