Nie czas, by się rozpisywać.

Ogarniając pamięcią kilka ostatnich tygodni chcę zwrócić uwagę na magię klasyków.

Tydzień zawalony nauką. Dosłownie. I do tego te & owe 'pokręcenia' (słowo zapożyczone ze słownika pewnego Dobrego Człowieka) życiowe.

O co chodzi? A mianowicie o to...

1.Wchodzę do siedleckiej katedry. Środa godz. 13.48 (mooooże 13.53 :D).

Klękam. Modlę się. Przechodzą ludzie. Niby wszyscy obojętnie, aż od strony ołtarza szedł człowiek spojrzał na mnie i uśmiechnął się. Nie szyderczo, nie ironicznie. Szczerze. Taki uśmiech czuje się w sercu.

2. Kilka słów. Czy to osobiście, czy przez jakiegoś rodzaju pykadełko, jest czasem nadzwyczaj wyjątkowe. Najbardziej wyjątkowe są te słowa najprostsze, których tłumaczyć nie trzeba, a tym moim ulubionym klasykiem jest: 'będzie dobrze'.

XXIw. może stać się wiekiem odczłowieczenia. Trzeba zatem podjąć refleksję nad swoim człowieczeństwem. Kim jestem? Trzeba zdobyć się na odwagę bycia człowiekiem myślącym. Życie w tym bezmyślnym zapędzeniu nie ma sensu. Zatrzymać się w tłumie i żyć tak, aby codzienność stała się Radością.

- niech człowiek pozostanie człowiekiem

anula55.wrzuta.pl/audio/4iMb065ZOpr/budka_suflera_-_kiedy_rozum_spi

'Jestem wariatem - tak mi mówią

Bo nie palę, nie chleję, nie ćpam

Bo seks traktuję poważnie

Jestem anormalnie wytykany palcami

Gdyż nie mam wielu twarzy

I zapominam o sobie

Gdy okazuję uczucia

Wiesz co Świecie!

Pięknie jest być wariatem

Z czasem ludzie się przyzwyczajają

A ja sam wciąż jestem wolny...'

(z poezji więziennej; zebrał H. Gut.)

-niech Bóg zostanie Klasykiem, od którego pochodzą te klasyczne drobinki :-)