Według przymierza, które zawarłem z wami, gdyście wyszli z Egiptu, duch mój stale przebywa pośród was. Nie lękajcie się!

 

I ze mną zawarł przymierze, które odnawia się zawsze, gdy kolejny raz wychodzę z Egiptu.

 

Jakże trudno definitywnie go opuścić. Jakże łatwo z powrotem do mojego Egiptu wrócić. Wystarczy cień trudu, cierpienie. Wystarczy niepewność jutra, lęk o pożywienie i o ochronę. Zawracam z drogi, którą mi wyznaczyłeś.

 

Ale dzięki temu przymierzu Ty wracasz tam wraz ze mną: stale ze mną przebywasz. I ciągle mi mówisz: Nie bój się. Ja jestem! Naprawdę Jestem. Taka naprawdę tylko Ja Jestem.

 

Wracam więc na pustynię. Może tym razem zajdę jeden krok dalej w jej głąb. Jeden krok bliżej do Ziemi Obiecanej...