Pan przyjdzie już niedługo, mam być przygotowana i mam go oczekiwać. Jak na kogoś mi najdroższego. Wtedy nawet gdy zajęta jestem drobnymi sprawami dnia codziennego, w głębi cała jestem nakierowana na Niego.

Jak zakochani. Gdziekolwiek są, cokolwiek robią, z kimkolwiek rozmawiają, noszą w sobie świadomość istnienia Kogoś Najdroższego. I nie jest ważne, że nie jest on/ona fizycznie przy mnie obecny/obecna. Ktoś po prostu JEST. Jak Bóg.

Tylko czy Jezus Chrystus faktycznie jest kimś, kogo tak kocham?