Najpierw jest krok za Jezusem, dopiero potem jest łowienie kogokolwiek.

 

Bez tego "pójścia za" będę jedynie łowiła śmieci z własnego bajorka.

 

Pójść za...

 

Podjąć decyzję i zostawić wszystko. Mogę wprawdzie targać ze sobą cały majdan, uzbierany w dotychczasowym życiu, ale wtedy bardziej niż Jezusem, będę zainteresowana tym, co dźwigam. Skupiona na ciężarze.

 

Nie da się "iść za" bez pozostawienia i zerwania wszystkiego.

 

I co z tego, że będę tęskniła? Tęsknota to uczucie, które szybko i łatwo mija, gdy skupiam się na przyszłości, a nie na przeszłości.

W przeszłości jest ciężar, w przyszłości jest Jezus.

 

Tylko czemu On ciągle jest mniej ważny od...? mniej interesujący niż...?