Nie troszczcie się więc zbytnio o jutro, bo jutrzejszy dzień sam o siebie troszczyć się będzie. Dosyć ma dzień swojej biedy.

Zbytnia troska o jutro nie oznacza, że mam nic nie planować w swoim życiu. Mam się tylko do swoich planów nie przywiązywać i umieć w każdej chwili oddać ster mego życia w ręce Boga.

Zbytnia troska nie oznacza też, że mam nic nie robić, bo Bóg się będzie za mnie troszczył. On niewątpliwie troszczy się i będzie się troszczył, ale ode mnie wymaga wysiłku i pracy.

Wysiłek i praca to nie to samo, co zatroskanie. Ja mam pracować, a nie myśleć o owocach.

Owoce przyjdą.  W swoim czasie.