Odpuszczone są jej liczne grzechy, ponieważ bardzo umiłowała. A ten, komu mało się odpuszcza, mało miłuje.

Moje odpuszczanie komuś przewiny nie wynika z tego, że wierzę w czyjąś dobroć czy miłość.

To raczej kalkulacja: "odpuść mi moje winy, jak i ja odpuszczam moim winowajcom"...

Kiedy odpuszczę komuś przewinę tylko dlatego, że uwierzę w jego miłość, w jego dobroć, to zrobię pierwszy krok na drodze wiary w Jezusa.

I nie dziwię się teraz, że tak mało osób mnie kocha - zbyt mało odpuszczam, zbyt wiele zachowuję w swojej pamięci i rachuję cudzych przewin i wyrządzonych krzywd.