Żywe jest słowo Boże i skuteczne, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca.

Mój osąd tego, czego pragnie moje serce, co myślę i czym się w życiu kieruję, jest często ogromnie krytyczny lub nadmiernie łaskawy. Tak samo osądzam innych: albo zbyt krytycznie, doszukując się zła tam, gdzie go nie ma, albo nadmiernie łaskawie, rozgrzeszając szybko i często pochopnie zło, które czynią.

Swój osąd muszę oprzeć na słowie Bożym. Zaufać,  że ono naprawdę jest skuteczne, naprawdę jest żywe i żyjące i potrafi pokazać mi zło i dobro mych pragnień, mego serca.

To słowo ukaże mi fałsz i zakłamanie we mnie, fałsz i zakłamanie (nawet zupełnie nieświadome), w jakim tkwi drugi człowiek.

Potrzebna jest z mojej strony cierpliwość w słuchaniu i przyswajaniu sobie słowa Bożego. Cierpliwość i zaufanie - do Boga i Jego słowa, które stwarza mnie wciąż na nowo.