Kto z was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień. 

Stoję wystawiona na ich spojrzenia. Patrzą na mnie i myśli ich, słowa ich pełne są nienawiści, niechęci, złości i złośliwości - w trosce o swoje zbawienie, oczywiście.

Zgrzeszyłam, zbłądziłam - to prawda.

Oni więc teraz przypisują mi czyny, których nie popełniłam.

Przypisują mi słowa, których nie powiedziałam.

Przypisują mi intencje, których nie miałam.

Stoję pełna wstydu, wystawiona na ich osąd i pełne niechęci spojrzenia i słowa.

A potem schylam się - i zaczynam zbierać kamienie przeciwko nim...

Proszę, Nauczycielu, zanim rzucę, pozwól mi przeczytać wskazówkę, jaką napisałeś mi na piasku. Naucz mnie iść za Twoją radą, której udzielasz mi w tej sytuacji: CIERPLIWOŚĆ I MILCZENIE...