Dzieci, nie dajcie się zwodzić nikomu; kto postępuje sprawiedliwie, jest sprawiedliwy.

Nauczyć się tak patrzeć na człowieka:

postępuje sprawiedliwie, jest sprawiedliwy,

postępuje uczciwie, jest uczciwy,

postępuje dobrze, jest dobry,

postępuje z radością, jest radosny,

postępuje  bezinteresownie, jest bezinteresowny, itd, itp.

Nie dopisywać ludziom intencji, nie doszukiwać się ukrytych znaczeń ich czynów. Oni i bez tego bardzo się ze sobą męczą i borykają.

Nie dać się zwieść mistrzowi kłamstwa, który pod płaszczykiem troski o bliźniego cały czas zwraca moją uwagę na to, czego może zupełnie nie być.

Przyjąć ich z otwartością i  zaufać Bogu, że człowiek, którego On stworzył, jest bardzo dobry, nawet jeśli zraniony i słaby.

Przyjąć ich tak, jak i sama chciałabym zostać przyjęta.