Na to rzekła Maryja: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!”

 

Niech mi się stanie - zwłaszcza gdy słyszę o łasce u Boga, o urodzeniu syna, który będzie królem, będzie panował, będzie święty...

Różnica między moim "tak" a "tak" Maryi jest taka, że we mnie nie ma zgody na to, by Bóg realizował swoje obietnice tak, jak sam chce: rodzenie dziecka w stajni, wśród obcych; uciekanie przed przemocą, uciekanie w obcy kraj, bez zabezpieczenia w postaci pracy i mieszkania; życie ubogie, pracowite, pełne szarości i nic-nie-znaczenia; cierpienie i odrzucenie mojego dziecka przez innych ludzi, którym służy; śmierć dziecka...

Nie umiem służyć - nie tylko Bogu, nie umiem służyć najbliższym...