Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło.

W moim sercu jest dobro i zło. Mam klucz do jednego i do drugiego skarbca.

Jeśli kieruję się współczuciem, dobrem drugiego człowieka, troską o niego, wówczas otwieram dobry skarbiec i  wydobywam dobro.

Jeśli myślę tylko o sobie, jeśli swoje dobro stawiam na pierwszym miejscu, wówczas przeważnie otwieram zły skarbiec.

Kluczem do jednego i drugiego skarbca jest mój egoizm lub przezwyciężanie go.

To dlatego nie mogę otworzyć dobry skarbiec i wyrzucić klucz, by nigdy go już nie zamknąć; albo zamknąć zły skarbiec i wyrzucić klucz, by nigdy go już nie otwierać.

Nie da się wyrzucić z siebie siebie.