A ponieważ tak cierpliwie oczekiwał, otrzymał to, co było obiecane.

Cierpliwość, cierpliwość i jeszcze raz cierpliwość.

Mam czas – Bóg doskonale wie, ile go potrzebuję. Nie muszę się martwić ani jego upływem, ani szamotać w jego poszukiwaniu.

Mogę cierpliwie czekać, aż spełni się to, co mi obiecał.

Cierpliwie, ale nie biernie.

Cierpliwie i pracowicie – starając się jak najlepiej wypełniać to, co jest moim obowiązkiem.

Cierpliwie uczyć się żyć tu i teraz.

Cierpliwie modlić się, cierpliwie dziękować Bogu za wszystko – przede wszystkim za Jego cierpliwość do mnie.

To zobowiązuje do cierpliwości wobec bliźniego.