Przystało bowiem Temu, dla którego wszystko i przez którego wszystko, który wielu synów do chwały doprowadza, aby przewodnika ich zbawienia udoskonalił przez cierpienie.

 

Trudno się z tym pogodzić, że najgłębszym sensem cierpienia jest udoskonalenie człowieka.

Jeśli nie chcę cierpieć, to albo tak na cierpienie nie patrzę, albo nie zależy mi na mojej doskonałości.

Albo nie umiem zrozumieć doskonalenia przez cierpienie. Nic dziwnego, bo to po ludzku niepojęte i niezrozumiałe.

Cierpienie jest tajemnicą, a wobec tajemnicy najwłaściwszą postawą jest milczenie. Słowa przychodzą później, po zmartwychwstaniu…