Ja, Pan, powołałem Cię słusznie,

ująłem Cię za rękę i ukształtowałem,

ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi,

światłością dla narodów,

abyś otworzył oczy niewidomym,

ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców,

z więzienia tych, co mieszkają w ciemności.

 

Ale żeby dostrzec własne powołanie, kształt, nadany przez Boga przy stworzeniu, zadania, jakie są do wypełnienia, najpierw muszę prosić Boga o otworzenie moich oczu, uwolnienie mnie z moich własnych zniewoleń, wypuszczenie mnie z więzienia zła, nienawiści, grzechu.

Bo cały czas mieszkam w ciemności.