Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego.

 

To wezwanie na każdy dzień. Każdy powinien rano te słowa postawić sobie przed oczami, a wieczorem wg nich zrobić rachunek sumienia.

Ileż to razy w ciągu dnia można zobaczyć krzywizny swoich dróg, wyboje, jakie na nich są i które powodują upadki. Często pokazują nam je członkowie rodziny, współpracownicy, ludzie, których znamy.

Ale bardzo często właśnie te prawdy są odrzucane, bo nie mówi ich jakiś prorok czy chociażby ksiądz, a mówi je mama, tata, brat, siostra, teściowa, dzieci, koleżanka z pracy, współbrat we wspólnocie.

Teraz jest dobry czas, by szczególnie zastanowić się, jak nasze drogi, ścieżki wyglądają w oczach najbliższych. W tych ocenach jest więcej prawdy, niż chcielibyśmy, by była.